top of page

Op de klantenvloer bij Zorgnetwerk Trento: ‘Je ziet cliënten vooruitgaan.’

Zorgnetwerk Trento is een vertrouwde naam in het Scheldeland: WZC Sint-Jozef in Moerzeke enerzijds, WZC De Vliet in Zele anderzijds. De Vliet vangt ook mensen met een niet-aangeboren hersenletsel op. Trento: onderling afgestemde totaalzorg, actieve scholing, zelfevaluatie, certificering én kwalitatieve zorgbeoordeling. Zodat iedereen mee is. Aan het woord: directeur Bart Onselare en afdelingsverantwoordelijke Daisy Nobels. ​

Samenwerken + objectiveren

Bart blikt meteen terug: ‘In 2014 stapten we met Pyxicare in een federaal pilootproject, ook om te testen hoe de gegevensoverdracht met de thuiszorg, de gezinszorg en de ziekenhuizen beter kon. Onze ergotherapeuten werden ook thuis ingezet, samenwerkend met mantelzorgers, verpleegkundigen… Er ontstond een intense dynamiek met resultaten: risicoanalyses, concrete werkpunten, mogelijkheden, verwachtingen…’ Vroeger ging men vaak op het buikgevoel af, vindt de Trento-voorman: ‘Dat mag je zeker niet aan de kant schuiven, maar je moet het structureel objectiveren. Anders mis je tot 30% van de problemen. En dat kunnen net de zaken zijn die mensen langer thuis houden.’

Motivatieboost en mentaliteitsswitch

Collega Daisy knikt: ‘Gelukkig waren we al jaren vertrouwd met de RAI-instrumenten. Maar de applicatie errond was ontoegankelijk & omslachtig: als je een uurtje vrijmaakt bij een nieuwe cliënt voor een vragensessie, is motivatie belangrijk. Alle gegevens worden nu multidisciplinair actueel gehouden, van kine tot verzorging. Op het teamoverleg bespreken we ze dan, ook samen met de cliënt en zijn familie.’ Bart ziet een mentaliteitswijziging: ‘Hulpverleners geven moeilijk toe dat het hen niet altijd lukt: doelstellingen moeten dus meer vanuit de cliënt worden geformuleerd. Wat wil hij precies, hoe gaan we er naartoe werken? Geen evidentie in een grote organisatie.’

Gefundeerd overleg, concrete acties

Die aanpak heeft nog voordelen, vindt Daisy: ‘We stappen beter voorbereid naar zo’n overleg, want het totaalplaatje is zichtbaar: valproblemen, pijnklachten, incontinentie... Het plaatje wordt ook ruimer, omdat bijvoorbeeld een ergotherapeut een andere achtergrond heeft dan een zorgkundige. Bij een cliënt merkten we dat hij beter stapte bij de kinesist dan bij de zorgkundige, die nog steeds de tillift gebruikte. Terwijl de cliënt zelf wou stappen.’ Bart gelooft in prioriteiten stellen: ‘Als een cliënt zelf naar de WC wil en Pyxicare ziet haar mobiliteit in het gedrang komen, dan moet je daarop focussen. Doelstellingen maken dus, maar ook doelstellingeigenaars aanduiden en er acties aan koppelen.’

Doordachte prioriteiten stellen

Pyxicare geeft de juiste tools aan, dixit Bart: ‘Als de depressieschaal een neiging tot aangeeft, terwijl de CAPS - zeg maar de knipperlichten - rond lichaamsbeweging en sociale omgang oplichten, kan je meerdere problemen tegelijk aanpakken. Maar als sommige problemen geen progressie meer hebben, zoals incontinentie, zal de CAP hierrond niet meer oplichten. Pyxicare helpt keuzes maken.’ Als afdelingsverantwoordelijke werkt Daisy quasi dagelijks met het systeem: ‘Je ziet cliënten vooruitgaan: wanneer sommigen terugkeren van het ziekenhuis met een voedingssonde, kijken we of zelf leren eten een optie is. Of als de cliënt zich deels zelf wil wassen hoeft de zorgkundige dat ook niet te doen.’

Meer efficiëntie, minder opnames

Daisy voelt de evoluties: ‘Er wordt meer ondersteunend gewerkt, het contact tussen ergotherapeut en kinesist is sterk verbeterd. En door de extra info stuurt de huisarts sneller de medicatie bij.’ Als directeur kent Bart de harde cijfers: ‘Recent zei een collega-directeur me: ‘Dat is een mooi verhaal, maar wat brengt het op? Ik moet mijn raad van bestuur kunnen overtuigen.’ Wel, uit onderzoek blijkt dat er tot 70% minder ziekenhuisopnames zijn. Want hoe minder leegstand, hoe meer budget.’ Mensen en middelen worden efficiënter gebruikt: ‘Als een alternating matras volgens Pyxicare niet meer hoeft, kan ze elders dienen. We hebben 224 bedden, maar natuurlijk niet zoveel matrassen.’

Voortdurende vorming & verbetering

Pyxicare is een weloverwogen keuze volgens Daisy: ‘Sommige collega’s zijn aanvankelijk sceptisch, maar we investeren volop in regelmatige vorming. Eenmaal ze zelf de verbeteringen merken, zien wat ze ermee kunnen, dan verandert hun visie. Stap voor stap.’ Ook Bart trekt aan de kar: ‘Als je de negatieve pers rond de ouderenzorg ziet, voel ik me niet aangesproken. Of net wel: ik zou graag antwoorden met onze data, die al dankbaar gebruikt worden door werkgroepen en academici. Zo scoren we dit jaar merkbaar beter qua dehydratie en ondervoeding. Ook daarom dat we werken aan een accreditering voor de ouderenzorg. Als zorginstelling heb je vandaag alle instrumenten ter beschikking: gebruik ze dan ook.’

Uitgelichte berichten